نماد شیمیایی: یک یا دو حرف از نام لاتین هر عنصر را نماد شیمیایی آن عنصر می گویند.

نمادهای شیمیایی دو دسته اند:

?- نماد یک حرفی : در این مورد حرف اول نام لاتین عنصر را انتخاب کرده و با حرف بزرگ خواهیم نوشت.

 Hydrogen :        H                               Sulfur:  S                           Nitrogen:   N

Carbon :            C                               Oxygen: O                          Iodine:       I

2- نماد دو حرفی : در این مورد حرف اول نام لاتین عنصر را بزرگ و یکی از حروف بعدی را کوچک می نویسیم.

Aluminium:    Al                                    Calcium:  Ca                       Chlorine:  Cl

Natrium:        Na                                   Ferrum:   Fe                       Plumbum:Pb

فرمول شیمیایی: به کمک نمادشیمیایی عناصر سازنده ی آن مشخص می شود و نشان دهنده ی دو مطلب است:

1- نوع عناصر سازنده                                                        2- تعداد اتم های هر عنصر

مثال: مولکول H₂O  نشان می دهد که از دو نوع عنصر هیدروژن و اکسیژن ساخته شده است و تعداد اتم های هیدروژن دو و تعداد اتم های اکسیژن یک است.

مثال : Al₂ ( SO₄ )  ₃   نوع عناصر سازنده  و تعداد اتم ها:            ( Al( 2 )  ,  S( 1 * 3 )  , O ( 3 * 4

مثال : Al₂ ( SO₄ )  ₃   نوع عناصر سازنده  و تعداد اتم ها:            ( Al( 2 )  ,  S( 1 * 3 )  , O ( 3 * 4

ترکیبهای یونی

در بخش قبل ملاحظه کردید که اتمهای گازهای نجیب دارای آرایش پایدار هستند زیرا تمام اوربیتالهای لایه ظرفیت آنها پرشده است ( ns2  -  np6) اتمهای دیگر هم تمایل دارند که خود را به آرایش الکترونی گاز نجیب قبل یا بعد از خودشان برسانند. وقتی اتمی به آرایش هشتایی پایدار می رسد، از واکنش پذیری آن کاسته می شود و دیگر تمایلی به تشکیل پیوندهای دیگر از خود نشان نمی دهد.

  مشاهده ها نشان می دهد که فلزها با از دست دادن الکترونهای ظرفیت خود به آرامش هشتایی می رسند و تبدیل به کاتیون (یون مثبت) می شوند. در حالی که نافلزها  با گرفتن  الکترون به این آرایش پایدار می رسند و تبدیل به آنیون (یون منفی) می شوند.